आमा

बिहानै झुल्के घामसँगै
अमौरी खोल्चा या रामचे भीर पुग्छिन्
र काट्छिन् मेरी आमा
गह्रौ, अग्लो भारी घाँस

आफ्ना दुई हातहरू मध्ये
एउटा हातले हँसिया
र अर्को हातले
घाँसको सप्को समाउँदै
आमाले घाँस काट्दै गर्दा
जब उनी
छोरा—छोरीको
उज्यालो मुहार सम्झन्छिन्
धप्प बल्छ अनुहार खुशीले
घाँस कटाईको गति बढ्छ
उछिट्न्छि हँसिया
औँलो ताछिएर भुलभुलती बग्छ रगत.....!
आमा घाँस काटिरहन्छिन्

म सोचिरहेको छु-
पसिना पुछेरै पनि आमा
मुस्कुराइरहँदा,
आफ्ना सन्तानहरुको सम्झनामा
किन फुल्न सकेन त
मुस्कान हाम्रो अनुहारमा?

see more: आमा