If I'll Have a Daughter

Pic Source: http://goo.gl/gBChUH

If I will have a daughter tomorrow,
I will not make you centered
(on the four boundaries sweetheart)
This world will be your open home,
No boundaries, no restrictions-
anywhere you can roam
Because your daddy knows the price of freedom.

I am not going to keep you in my rounded cage,
Where you will destroy life’s amazing phase.
Laugh, roam enjoy the life to the fullest,
Because your daddy knows the price of time.

May I not be a billionaire-
but for billions of smiles on your face
your dad shall always be there
you'll be the one I'd ever care
Because your daddy knows the price of happiness.

I will not force you to be what I want,
Just be anything what your heart says,
ever smile and spread your positive rays
Don't expect anything else from others
cause, at your problems, no one bothers
I want you to be bold sweetheart
Anything's ahead and you can hold
If you stumble, again do wake up
for your dreams to again make up
Because your daddy knows the price of lost dreams

Times when others try to prove you wrong
when they try to bring you down
little awkward it may sound
The world's full of unhealthy race
but never lose the grace of your face
If u're anytime wrong,
Do sorry for things
But until u're right
Needless to bow your head to others
Walk with your head held high
For, Your daddy will always be there on your side

16/12/2014

(UPDATE- January 8, 2015)
Meanwhile, I found a very interesting/ impressive poem relating to the same theme, which I would like to link up here.

रातो छाताको छहारी

Pic. source: http://goo.gl/YFfPc8

अस्ति हुनुपर्छ –
जुनदिन बिहानैदेखि चर्किएको थियो घाम
उहि नुनिलो दिन
उक्लनुथियो मलाई सिङ्गै चन्द्रागिरी पहाड
पसिना पुछ्न रुकेको मलाई
तल कुइनेटोबाट बोलाइरहेथ्यो कोहि
''एकछिन पर्ख न है कान्छा,
म पनि आइहालेँ तिमीसँगै"

रातो छातामुनीबाट भन्दैथिइन् उनी-
कति एक्लै एक्लै दौडिरहन्छौ हँ
कति घुम्छौ यी नागबेली घुम्ती
कति पुच्छौ बगिजाने पसिनाका धारा
कान्छा, अब मलाई पनि चढ्नुछ यो पहाड
भन्ज्याङ पुगेर हेर्नुछ - बेसीको सौन्दर्य
टाकुराबाट नाप्नुछ जीवनको उचाइ/गहिराइ
एकैछिन पर्खिनु, म पनि आएँ तिमीसँगै

घामको बाटो छ, नकुदिहाक्नु
उक्लौँला पहाड सँगसँगै
बाँडौला बाटोभर मेरै छाताको छहारी
चिऽसो पानीले आँत भिजाउँला
चौतारीमा सुकाउँला ज्यानको पसिना
बातचित गर्दै गर्दै जाँउला नि उकालो
जानेर –
तिमीले वर्षौंदेखि भन्न नसकेका कुरा
पछ्याउँदै आएकी छु म आफैँ
ल्याएकी छु-
तिमीलाई मनपर्ने चकलेट,
पुराना दिनका केहि रमाइला किस्सा,
वर्षौंदेखिको मनको गुनासो,
र दुवैले ओढ्ने यो रातो छाता
कतै लर्बराए दिनु है ती हातको टेको
तिमीलाई भेट्नै भेट्नै लागेँ कान्छा
पर्ख, म पनि आएँ अब तिमीसँगै ''

उनी अझै आइपुगेकी छैनन्
र भर्खरै सपनाबाट बिँउझिएको छु म

२०७१/०७/०१

And this song as well -

मेहन्दी ( २ )

Pic Credit: Samriddhi Rauniyar
http://goo.gl/fbnyzm

यहि श्रावण त हो,
पोहोर साल
लगाइथ्यौ हातभरी मेहन्दी
राखेर फोटो फेसबुकका भित्तामा
देखाइथ्यौ ति हातमा हाँसिरहेका
फुलझैँ सुन्दर मेहन्दीका बुट्टा
चिरिच्याट्ट तिम्रै हात देखेर त हो-
मैले पनि लेखेथेँ
तिम्रो मेहन्दीको कविता
ति हातका सुन्दर बुट्टामा, थपेथेँ
शब्दहरुको नजानिँदो गाढापन
(तिम्रै कविता नभने पनि,देखाएथेँ त तिमीलाई)

यो साल,
न देखिन्छ तिमीलाई
न ति हातमा फुलबुट्टे मेहन्दीको चित्र
सम्झेर उही पुरानो तस्विर
फेरी लेखियो अर्को कविता
थाहा छैन बने/बनेनन् ति हातमा
उस्तै बेजोड गाढा मेहन्दीका बुट्टा

काश, कोही त होस्-
जसले लेखोस्
मेरो पनि सम्झनामा कविता

२०७१/०४/०१

See Here: मेहन्दी(१) 

जिन्दगी : डेरा

भोलि बिहानको घामसँगै फेर्नुछ मैले

बर्षौदेखि हिंडीआएको मूलबाटो

जानुछ टाढा टाढा

आत्मीय केहि मान्छेहरुबाट

फेरी नटेक्नेगरी यो दैलो

भोलि बिहानको घामसँगै

सर्नुछ डेरा बर्षौदेखि बसिआएको घरबाट

डेरा सर्ने अघिल्लो रात

सम्झिएर छायाझैँ अस्थिर

आफ्नै जिन्दगीको बेरङ्गी चित्र

बनेको छ मन खल्लो- एक तमासको

थाहा छैन काठमाडौँमा

सर्दासर्दै डेरा – वा माइक्रोबसको सिटबाट

कता कता पुगिन्छ जिन्दगीमा

बस् यत्ति थाहा छ,

चलाउँदा चलाउँदै –

किरिङ्मिरिङ् भाग्यरेखामा जिन्दगी

पारेर गुन्टा जीवनभरिका सम्झनाहरुको

बोकेर मनभरी –

     मुटुझैं मित्रहरुको माया,

     बाडुली लगाइरहने प्रियसीको याद,

र सुनाखरीझैँ कलिला नानीहरुको तस्विर

छाडेर अन्तिम पत्र प्रियजनहरुको नाउँमा

कहिल्यै नफिर्नेगरी एकदिन

सर्नुपर्छ डेरा भगवानको गाउँमा  

                                                                                 २७/०२/२०७१ 

त्यो यथार्थ सपना जस्तो

कैलेकाहीँ शब्दहरु भावनाभन्दा बलिया बन्छन् र निस्कन्छन् आँफै आँफै । यो कविता मेरा मित्र सौरभजीले प्रेमिल समर्पण सहित आफ्नी प्रिया सिम्रनजीका लागि लेख्नु भएको थियो । शब्दहरुको कोमल संयोजन सहितका उहाँका कविताको म फ्यान नै हुँ । मैले निकै अघि यता राख्ने बचा गरेपनि समयाभावका कारण भ्याएको थिइनँ , आज मौका मिल्यो।
बिलम्बका लागि माफी माग्दै र अन्त्यमा दुवै मित्रलाई जीवनभर यस्तै जीवन्त सम्बन्धको कामना गर्दै यो कविता  राखेँ । :D 

त्यो यथार्थ सपना जस्तो

तिमी आयौ मेरो जीवनमा
कुनै जादुगर चमत्कार लिएर आए झैँ
मेरो सारा खुशीको कारण
मेरो मुस्कुराउने आधार
र बाँच्ने लहर बनेर आयौ
मरुभुमीतुल्य मेरो जीवनमा
तलाउबिच सुन्दर फूल बनेर आयौ
सजायौ मेरो जीवन
लाग्यो यो यथार्थ सपना जस्तो
आयौ आकाशमा चम्किरहने जुन बनेर
चम्कायौ मेरा जिन्दगीका आधार
सपना बनेर आयौ मेरो निदमा

आज त्यही सपना यथार्थ बन्दैछ
धन्न तिमी आयौ र पो!

सम्झना... अमर रहोस् !

(To all those caterpillars who are on the way to transform into butterflies.) 
-@ सौरभ पन्थ 

त्यो बिहानी सामान्य थिएन
त्यो घामको किरणले मलाई मात्र जगाएको थिएन
जगाएको थियो मेरै जीवनको अर्को पाटोलाई;
मेरो उत्सुकता, सोच र कल्पनालाई
पल्टाएको थियो, वर्तमानको नयाँ पाना

त्यो अनौठो परिसर, ती बिराना अनुहारहरु -
जसका आकृति कल्पनामा पनि बनेका थिएनन् सायद
ती तारामण्डलहरुको भिडमा लाग्दै थियो,
म जुनको कालो दाग बसेको छु
अहो! कत्ति छिटो बितिसकेछ दुई बर्षको रात
र यी ताराहरु झर्ने संघारमा छन्
दुर्भाग्यवश, यो साँझ फेरी फिर्ने छैन
नाच्ने छैनन् आकाशमा यी ताराहरु
यो बिहान फर्कने छैन फेरी
सारा ताराहरु झारेर जाने, यो बिहानी अमर रहोस् !

च्यातिएका सपनाहरु सिलाउँदै
थोत्रिएका आशाहरु मिलाउँदै
यो प्राङ्गण ब्रह्माण्ड बन्दै गयो
यो आकाश बिशाल बन्दै गयो
जिन्दगीका किताबमा केहि पानाहरु थपिए;
हजारौँ यादहरु बने
कति मायुसीले पोतिएका गुमसुम मुहार   
त कति मुस्कानले रंगाएका ओठहरुले याद भरे
कति सहारामा उभ्याएका काँध, त कति
दुश्मनीमा उठाएका हातहरुले याद भरे
खुसीमा साटिएका हर्ष, रोदन, आँशुहरुले याद भरे
शब्दमा नबाँधिने  हाम्रो यो कहानी अमर रहोस् !

बर्षौं पछि आज यो मौनता,
हजारौं प्रश्नहरुको उत्तर बन्दै छ
सपना सजाएका आँखाहरु,
झरीको मुहान बन्दै छ
दृढता बोकेको मस्तिष्क
खोज्दैछ, आफ्नै खोक्रोपनको रहस्य
सानो खोला, आफ्नै चाल, उछाल र गतिसंगै
समुन्द्रमा फाल हाल्ने दृढ अपेक्षा बोकेजस्तै
हृदय तयार छ निस्किन -
केहि चलखेल सँगाली,
हाँसो, खुशी, रोदन, आँशु सँगाली
जीवनको अविरल यात्रामा, जहाँ
यिनै सम्झनाहरुले मुस्काउने आधार दिनेछन्
जीवनको बदलिरहने मौसम, यो घाम-पानी अमर रहोस् !

समय स्वार्थी छ, बितेको पत्तो हुँदैन
दिन,हप्ता, महिना गर्दै, बित्नेछ कत्ति समय
हाम्रा आँखाहरु चाहरिरहनेछन्, हजारौंको भिडमा
खोज्दै तिनै अनुहारहरु -
आशमा, कि भेटिएलान् त्यो रात सँगै झरेका ताराहरु
जसले चम्काएका थिए मित्रताको आकाश
भेटिएलान् कुनै दिन फुलेका कपालसँगै,
बदलिएका रङ्गहरु भेटिएलान्
मोटाएका अङ्गहरु भेटिएलान्
त्यतिबेला जीवनको रफ्तारलाई केहीबेर अल्पबिराम लगाएर
चियाको चुस्कीले वातावरण न्यानो बनाउला
वर्तमानका पलहरु घोलिएलान्, सुरू होलान् गफहरु
मायालु जीवनसाथीका गफ होलान्;
चकचके छोराछोरीका गफ होलान्
सँगै रङ्गाएका इतिहासका गफ होलान्

अहिलेका पल पछि व्यस्तता र रफ्तारमा टुंगिनेछन्
चियाको चुस्कीसँगै निलिनेछन्; सम्झनामै बिलाइनेछन्
न यो दिन फर्की आउनेछ
न यी मिठा पलहरु
वर्तमान रङ्गाएको हाम्रो, यो जवानी अमर रहोस् !